ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗ
info@streetmagazine.gr

«Μια φορά κι έναν καιρό, ο Γουλιέλμος Μαρκόνι εφηύρε το ραδιόφωνο. Μετά από έναν αιώνα και κάτι, η εξελιγμένη μορφή του ραδιοφώνου, τα web radios έκαναν δειλά την εμφάνισή τους.

Εν έτει 2011, οι δρόμοι ορισμένων πολύ διαφορετικών και ξεχωριστών ανθρώπων συναντήθηκαν κάτω από άκρως μυστήριες συνθήκες. “Ισχύς εν τη ενώσει”, σκεφτήκαν κι αποφάσισαν να κάνουν τη δημιουργικότητά τους όπλο και προτάσσοντας την αγάπη τους για το ραδιόφωνο, να δημιουργήσουν το Street Radio, μια εναλλακτική πρόταση web radio για τα ελληνικά δεδομένα.»

Αυτή η μικρή εισαγωγή στη σελίδα του Street Radio ίσως είναι η καλύτερη περιγραφή και το καλύτερο άρθρο, για να συμπυκνώσει 10 χρόνια ζωής.

Νόμιζα πως το να γράψω για αυτή την επέτειο, θα ήταν κάτι εύκολο. Πόσο λάθος έκανα!

Οι λόγοι? Συναισθηματικοί, αλλά όχι μόνο. Όποιος έχει ακούσει, συντονιστεί, ακολουθήσει το Ραδιοδρόμο έστω και λίγο, θα καταλάβει. Web radios υπάρχουν πλέον πολλά. Ο δρόμος σου όμως είναι εδώ. Και αυτό γιατί ο street είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι η παρέα, η συντροφιά, η έκπληξη, το συναίσθημα, η επικοινωνία!

Ατελείωτες λέξεις, μια ουσία: ο street radio είμαστε όλοι εμείς. Ακροατές, παραγωγοί, ένα σύνολο ετερόκλητων ανθρώπων, εκπομπών, μουσικών, που ενώνονται και δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα. Και αν όλο αυτό σου φαίνεται υπερβολικό, αρκεί να θυμηθείς ή να μάθεις. Εκδηλώσεις, πάρτι, εκπλήξεις, φεστιβάλ, θέατρα, βιβλία, καλεσμένοι, αφιερώματα, podcasts, εκπομπές ανεξίτηλες στο χρόνο και στο αυτί.

Προσωπικά ήταν το καταφύγιο μου. Σε δύσκολες στιγμές το στήριγμα μου, σε ευχάριστες το εφαλτήριο για το χτίσιμο σπουδαίων αναμνήσεων. Ο street αποτέλεσε μάθημα, σχολείο, αποκούμπι, μέσο έκφρασης, το δεύτερο σπίτι μου! Ακόμα και όταν αποφάσισα να αφήσω ολόκληρη τη ζωή μου πίσω, ο street ήταν εκεί. Να μου θυμίζει, να με εμψυχώνει, να με φέρνει κοντά στους φίλους μου και στους ανθρώπους μου! Και τελικά να με δένει με νέους ανθρώπους, συμπαραγωγούς, και ακροατές.

Για τον καθένα, ο street radio αποτελεί μια προσωπική του ιστορία. Άλλοι ερωτεύτηκαν, άλλοι χώρισαν, άλλοι γνωρίστηκαν, κάποιοι πήγαν στρατό, κάποιοι παντρεύτηκαν, άλλοι έκλαψαν, κάποιοι τον αγκάλιασαν σφιχτά, τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας και της καραντίνας.

10 ολόκληρα χρόνια λοιπόν..

Σε ένα επετειακό αφιέρωμα, η αναδρομή είναι αναπόφευκτη, αλλά και ιδιαίτερα συγκινητική.

Η αβεβαιότητα της αρχής, αλλά και η δίψα για κάτι διαφορετικό από μια παρέα παιδιών που αγαπούν το ραδιόφωνο. Οι πρώτες εκπομπές, η αγωνία, η απογοήτευση, η ανανέωση, η προσπάθεια, και τελικά η εκτόξευση!

Μέσα σε αυτή τη δεκαετία, πέρασαν εκατοντάδες παραγωγοί. Άλλοι έκατσαν λίγο, άλλοι άφησαν το στίγμα τους, και άλλοι συνεχίζουν να μεγαλώνουν, παράλληλα με το μουσικό παιδί τους. Μέσα στο στούντιο, δημιουργήθηκαν παρέες, έρωτες, φιλίες και σχέσεις ζωής, (και άλλα πολλά «κουτσομπολιά» που ίσως σε κάποιο άλλο τεύχος τα αγγίξουμε, στα κρυφά από το «αφεντικό»!)  Το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι όμως έχουν δημιουργήσει τουλάχιστον μια ανάμνηση, μια εμπειρία ζωής.

Είναι αδύνατον να αποτυπωθούν μέσα σε λίγες γραμμές τα όσα έχουμε ζήσει παρέα με αυτόν το σταθμό. Και μάλλον δε χρειάζεται. Η μνήμη μπορεί να κάνει όλη τη βρώμικη δουλειά. Η μόνη παραδοχή που αρμόζει, συμπυκνώνεται σε μία λέξη: «Ευχαριστώ»

Κλείνοντας αυτό το επετειακό κείμενο, το μόνο που μένει είναι να ατενίσουμε το μέλλον. Με αισιοδοξία, αλλά και ελπίδα για τα ακόμα πιο όμορφα που δεν έχουν καν έρθει. Όπως και τότε, στα σπάργανα, έτσι και τώρα, για άλλα 10 χρόνια (και όχι μόνο), η πρόκληση για το κάτι διαφορετικό και ξεχωριστό είναι υπαρκτή και ακόμα πιο επίκαιρη:

“Το Street Radio είναι έτοιμο να μαρσάρει, σχίζοντας την άσφαλτο της διαδικτυακής ψυχαγωγίας. Είσαι έτοιμος να το ακολουθήσεις;”

Έχουμε το δικαίωμα σαν είδος να θεωρούμε κάποιον από εμάς… περίεργο; 

Όχι ενταξει στη σειρά αναδεικνύονται και τα “καλά” του ανθρώπινου είδους. Αγάπη, συμπόνια κτλπ. Αλλά να σας πω την αλήθεια αν έρθουν ποτέ εδώ εξωγήινοι εγώ θα ντραπω και λίγο. 

 

10 yrs on the Streets
cookies

This website uses cookies not only for your best possible experience, but also because we love them...