ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΜΙΚΡΟΥΛΗ
Ελένη Παπαμικρούλη
info@streetmagazine.gr

«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό, τι μπορεί ποτέ να πληρώσει.»

Σε αυτή τη φράση του Έρνεστ Χέμινγουεϊ αποτυπώνεται όλο το μεγαλείο που κλείνει μέσα της η 77η επέτειος από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη συντριβή του φασισμού.

Ξημερώματα της 9ης του Μάη 1945. Στο Βερολίνο υπογράφεται από τους εκπροσώπους των συμμάχων η άνευ όρων παράδοση της χιτλερικής Γερμανίας. Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 30 Απρίλη, στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού στερεώνει τη σοβιετική σημαία στην κορυφή του Ράιχσταγκ, χαρίζοντας στην ιστορία ένα μεγαλειώδες φωτογραφικό κλικ. Το τέρας του φασισμού υποκύπτει.

Η 9η Μάη εκφράζει το επιστέγασμα μιας σειράς νικηφόρων μαχών του Κόκκινου Στρατού: Στάλινγκραντ, Κουρσκ, Λένινγκραντ, ακόμη και μέσα στο Βερολίνο. Χαρακτηριστικά, στο Ανατολικό Μέτωπο αιχμαλωτίστηκαν ή καταστράφηκαν 607 γερμανικές μεραρχίες, αριθμός τριπλάσιος και τετραπλάσιος από τις απώλειες των Ναζί σε όλα τα υπόλοιπα μέτωπα (Δυτ. Ευρώπη, Β.Αφρική κλπ.) μαζί. 

Η ανθρωπότητα ανασαίνει ξανά τιμώντας, με το τσάκισμα των ναζί, τους 50 εκατομμύρια νεκρούς της. Πρωτοπόρος σε αυτόν τον πόλεμο φυσικά ο Κόκκινος Στρατός και η Σοβιετική Ένωση, που μέτρησαν τουλάχιστον 27 εκατομμύρια θύματα και 25 εκατομμύρια αστέγους, ενώ η χώρα έχασε το 30% του εθνικού της πλούτου.

Χαραγμένη στη συλλογική συνείδηση γι’ αυτό που πραγματικά είναι και συμβολίζει, η Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, των νικηφόρων αγώνων των λαϊκών κινημάτων που πολέμησαν και νίκησαν το φασισμό, είναι και πρέπει να είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια ακόμη επέτειος. Είναι η ιστορική πείρα για το πώς ο λαός κατάφερε στο παρελθόν, και μπορεί ξανά αν το θελήσει, να τσακίσει τους δυνάστες του, χαρίζοντας στη ζωή εκείνα που την κάνουν σπουδαία.

Αυτός είναι ο μοναδικός πόλεμος στον οποίο έχουμε θέση. Και αυτός είναι ένας πόλεμος καθημερινός, που απέχει παρασάγγας από τους άλλους, τους ιμπεριαλιστικούς των αστικών «δημοκρατιών», που καλούν τον λαό να εμπλακεί, άμεσα ή έμμεσα, με την υπόσχεση ενός κομματιού από μια πίτα, που δε μοιράζεται ποτέ στον ίδιο.

Η 9η Μάη, λοιπόν, αναδεικνύει στο σήμερα, εν μέσω ενός τέτοιου ιμπεριαλιστικού πολέμου, σε ποια πλευρά της ιστορίας έχει θέση ο λαός. Χωρίς εκπτώσεις ή στρογγυλέματα, με πλήρη συνείδηση του ποιον έχει δίπλα του και ποιον πολεμά.

«Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να ‘ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αιτία τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ’ ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ’ τ’ αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι.

Δεν είναι κατά των σχέσεων ιδιοκτησίας, που προκαλούν τη βαρβαρότητα, παρά μονάχα κατά της βαρβαρότητας, υψώνουν τη φωνή εναντίον της, κι αυτό το κάνουν από χώρες όπου κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, όπου όμως οι χασάπηδες πλένουν ακόμα τα χέρια τους προτού φέρουν το κρέας στο τραπέζι.»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

 

Soviet-9-May-1945
cookies

This website uses cookies not only for your best possible experience, but also because we love them...