Digitus Impudicus – ” Τα 5 καλύτερα γκολ σε τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ μετά το 2000 “

5. Ερνάν Κρέσπο, 2005, Ατατούρκ, Κωνσταντινούπολη

Στα τελειώματα του πρώτου ημιχρόνου, η Μίλαν προηγείται ήδη με 2-0 της Λίβερπουλ. Η μπάλα είναι στα πόδια του Πίρλο, ο οποίος την δίνει στον Κακά. Στρίβει το κορμί του, αποφεύγει βιρτουόζικα τον Τζέραρντ και βρίσκεται λίγο πίσω από την σέντρα. Ο Βραζιλιάνος βλέπει την κίνηση του Ερνάν Κρέσπο και του πετάει μία πάσα τόσο καλή, σα να βγήκε από χακαρισμένο FIFA στο Playstation. Ο Αργεντίνος με μία μόνο επαφή τσιμπάει την μπάλα τόσο όσο χρειαζόταν, ώστε να την περάσει πάνω από τον Ντούντεκ. “And what a goal that is!” είπε ο Clive Tyldesley, εκτελώντας χρέη σχολιαστή για το ITV εκείνο το βράδυ. Οι ομάδες πήγαν στ’ αποδυτήρια με σκορ 3-0. Η συνέχεια της βραδιάς μπορεί ν’ αδικεί πια, κάπως, το τέρμα του Κρέσπο ως προς το πόσο συχνά και πώς μνημονεύεται, γιατί η Λίβερπουλ έκανε το πλέον απίθανο comeback, ισοφάρισε σε 3-3, πήγε τον τελικό στα πέναλτι και πήρε το 5^ο Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας της.  

4. Νταβίντ Βίγια, 2011, Γουέμπλεϊ, Λονδίνο

Το τελευταίο ματς του σπουδαίου Έντουιν Βαν Ντερ Σααρ, του τερματοφύλακα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, νικητή του Τσάμπιονς Λιγκ το μακρινό 1995 με τον Άγιαξ και το 2008 με την Γιουνάιτεντ. Φιναλίστ το 2009, απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Φιναλίστ και το 2011, πάλι απέναντι στους Καταλανούς, σε ηλικία 40 ετών και 211 ημερών, καθιστώντας τον τον γηραιότερο που έχει αγωνιστεί ποτέ σε τελικό στην εποχή του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο μόνος γηραιότερος, που έχει αγωνιστεί σε τελικό του Πρωταθλητριών, είναι ο Ντίνο Τζοφ το 1983, στο Αμβούργο 1-0 Γιουβέντους που παίχτηκε στο ΟΑΚΑ. Το πρώτο ημίχρονο στο Λονδίνο λήγει 1-1, με τα γκολ του Πέδρο και του Ρούνεϊ. Στο δεύτερο μέρος, ο Μέσι με ένα σουτ λίγο έξω από την περιοχή κάνει το σκορ 2-1. Και έρχεται ο Βίγια να σταματήσει και να στρώσει στον εαυτό του την μπάλα με τις τάπες και να πλασάρει, για να στείλει την μπάλα στη γωνία του Βαν Ντερ Σααρ και να «γράψει» το 3-1, που ήταν και το τελικό σκορ. Εκείνο το βράδυ η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το 4^ο Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας της. Και το τρόπαιο, τιμητικά, σήκωσε σαν αρχηγός ο Ερίκ Αμπιντάλ, ο οποίος μόλις δύο μήνες πριν είχε χειρουργηθεί για να του αφαιρέσουν όγκο από το συκώτι.

3. Μάριο Μάντζουκιτς, 2017, Μιλένιουμ Κάρντιφ, Ουαλία

Ο Κριστιάνο έχει βάλει τη Ρεάλ μπροστά απ’ το 20’ με 1-0. Ο Μπονούτσι τροφοδοτεί με μακρινή μπαλιά τον Άλεξ Σάντρο, στα πλαϊνά της περιοχής των Μαδριλένων. Αυτός με το αριστερό στέλνει με τη μία την μπάλα προς την περιοχή. Εκεί, κοντρολάρει με το στήθος ο Ιγκουαΐν και την πασάρει στον Μάντζουκιτς. Ο Κροάτης κοντρολάρει κι αυτός με το στήθος και με το γυριστό του στέλνει την μπάλα στο «παραθυράκι» του Κέιλορ Νάβας. Το γκολ δεν ήταν αρκετό για την Γιουβέντους, η οποία δέχθηκε άλλα τρία και η Ρεάλ, με το 4-1, πήρε το 12^ο τρόπαιο σπίτι της.

2. Γκάρεθ Μπέιλ, 2018, Ολυμπιακό Στάδιο Κιέβου, Ουκρανία

Το 2013 η Ρεάλ έσπασε ξανά το παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφής. Ο ισπανικός τύπος έκανε λόγο για ένα ποσό της τάξεως των 91 εκατομμυρίων ευρώ, όμως στην Αγγλία μιλούσαν για 100 εκατομμύρια, δηλαδή για 6 εκατομμύρια περισσότερα απ’ όσα κόστισε ο Κριστιάνο Ρονάλντο στη Ρεάλ το 2009, όταν και η Βασίλισσα πλήρωσε στην Γιουνάιτεντ 94 εκατομμύρια ευρώ. Το 2016 το Football Leaks δημοσίευσε έγγραφα στα οποία φαινόταν ότι το κόστος της μεταγραφής του Μπέιλ από την Τότεναμ στη Ρεάλ άγγιξε τα 100,8 εκατομμύρια ευρώ.

Κίεβο, 2018. Ρεάλ Μαδρίτης και Λίβερπουλ, έχοντας από μία αναγκαστική αλλαγή η κάθε μία (Καρβαχάλ και Σαλάχ αντίστοιχα) βρίσκονται στο 1-1. Ο Μπενζεμά έχει απλώσει το πόδι τη στιγμή που ο Κάριους πήγε να πετάξει την μπάλα με το χέρι και η μπάλα κύλησε βασανιστικά στα δίχτυα. Ο Μανέ λίγα λεπτά μετά ισοφάρισε σε 1-1, προλαβαίνοντας να φτάσει στην μπάλα πριν τον Κέιλορ Νάβας. Ούτε δέκα λεπτά αργότερα, ο Μαρσέλο σεντράρει με το δεξί (!) κι ο Ουαλός Γκάρεθ Μπέιλ, που μόλις έχει μπει αλλαγή στο παιχνίδι, απογειώνεται και με ένα εξωφρενικό γυριστό δίνει καμπύλη και κατεύθυνση στην μπάλα και τη στέλνει στα δίχτυα του Κάριους. Βάζει μπροστά τη Ρεάλ με 2-1 και στο 83’ τραβάει ένα σουτ από το σπίτι του, το οποίο ο Κάριους βάζει μόνο του στο τέρμα. Τελικό σκορ 3-1, η Ρεάλ κατακτά το 13^ο -και τελευταίο- ως σήμερα Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας της. Τουλάχιστον απ’ τα 3 γκολ της Ρεάλ, το ένα ήταν υπέροχο.

1. Ζινεντίν Ζιντάν, 2002, Χάμπντεν Παρκ, Γλασκώβη

Καλοκαίρι του 2001 και η Ρεάλ σπάει για 2^η σερί χρονιά το παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφής. Το προηγούμενο καλοκαίρι είχε ντύσει στα λευκά τον Λουίς Φίγκο, αναγκάζοντάς τον ν’ αφήσει την Καταλονία, το Καμπ Νου και την Μπαρτσελόνα πληρώνοντας 62 εκατομμύρια ευρώ. Το 2001 ήταν η σειρά του Ζιζού, για τον οποίο πλήρωσε, τότε, 150 δισεκατομμύρια ιταλικές λιρέτες, αλλιώς 12,8 δισεκατομμύρια πεσέτες, 47,2 εκατομμύρια λίρες Αγγλίας, περίπου 77,5 εκατομμύρια ευρώ στην Γιουβέντους. Αυτή ήταν και μία μεταγραφή επετειακή, καθώς την σεζόν που θα τελείωνε την άνοιξη του 2002, η Ρεάλ θα συμπλήρωνε 100 χρόνια ζωής, μιας και ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1902. Στις 15 Μαΐου του 2002, η Ρεάλ παίζει στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Μπάγερ Λεβερκούζεν. Οι Μαδριλένοι, κάτοχοι 8 Τσάμπιονς Λιγκ ως εκείνο το βράδυ, ανοίγουν το σκορ με τον Ραούλ. Λίγα λεπτά αργότερα, ο Λούσιο ισοφαρίζει με κεφαλιά για τους Γερμανούς. Το παιχνίδι βρίσκεται ακόμη στο πρώτο του τέταρτο. Ο χρόνος περνά, όμως, και όλα δείχνουν πως το ημίχρονο θα λήξει με σκορ 1-1. Ο Ρομπέρτο Κάρλος δίνει την μπάλα στον Σολάρι και τρέχει για να ξαναπάρει μπάλα. Ο Σολάρι του την πετάει και ο Ρομπέρτο Κάρλος τρέχει να την προλάβει. Την προλαβαίνει τη στιγμή που αναπηδά και κάνει ένα γύρισμα προς την περιοχή, στα τυφλά, δίνοντας αρκετό ύψος στην μπάλα. Ο Ζιντάν βρίσκεται σχεδόν στη γραμμή της μεγάλης περιοχής, όταν καταλαβαίνει ότι η μπάλα θα προσγειωθεί σχεδόν πάνω του. Την κοιτάζει, τη ζυγίζει και, πριν αυτή ακουμπήσει στο χορτάρι, κάνει ένα μονοκόμματο βολέ με το σχεδόν τεντωμένο αριστερό του πόδι, κάνοντας την μπάλα να πάει προς την εστία σχεδόν σε ευθεία γραμμή, χωρίς να πάρει ή να χάσει ύψος, έχοντας, όμως, τα κατάλληλα φάλτσα για να πάει μέσα από το κάθετο δοκάρι του Μπουτ και όχι απ’ έξω. Στη μετάδοση που έκανε εκείνο το βράδυ για το MEGA ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος είπε πως το γκολ ήταν βγαλμένο από σελίδα κόμικ. Και αυτό ακριβώς ήταν, γιατί είκοσι χρόνια μετά το βλέπουμε και το ξαναβλέπουμε και δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς το έκανε. Η Ρεάλ με αυτό το ποίημα προηγείται με 2-1.

Το σκορ μένει ίδιο ως το τέλος, καθώς ο Κασίγιας, που έχει περάσει στη θέση του Θέσαρ, στις τελευταίες φάσεις του αγώνα αποκρούει ό,τι πηγαίνει στο τέρμα, οπότε ο Φερνάντο Ιέρο, με το νούμερο 4 στην πλάτη, θ’ ανέβει στο βάθρο των νικητών, θα πάρει την κούπα από τα χέρια του τότε προέδρου της UEFA, του Σουηδού Λέναρντ Γιόχανσον, και θα σηκώσει στον βροχερό ουρανό της Γλασκώβης το 9^ο Τσάμπιονς Λιγκ της Ρεάλ Μαδρίτης, υπό τους ήχους του “we are the champions” των Queen.