Η ευγενής τέχνη να βάζεις το εαυτό σου πρώτο

Eίναι η πεποίθηση πως οτιδήποτε πρόβλημα ή οποιονδήποτε πόνο κι αν περνάμε, πρέπει να έχουμε θετική ενέργεια. Ναι, καλά καταλάβατε. Η συγγραφέας αυτού του άρθρου απεχθάνεται τις γλυκεροκαλημέρες, τις αναρτήσεις τύπου «good vibes only» και την επιδερμική αντιμετώπιση «ναι αλλά δες την αισιόδοξη πλευρά του θέματος, άλλοι είναι σε χειρότερη θέση από σένα». Αυτού του είδους η θετικότητα είναι τοξική γιατί σε αναγκάζει να καταπιέσεις τα αληθινά σου συναισθήματα για μια κατάσταση όπως θλίψη, θυμό, φόβο, ντροπή με αποτέλεσμα να μην έχεις την ευκαιρία να τα κατανοήσεις και να τα εκφράσεις με υγιή τρόπο.

Έχω να προτείνω λοιπόν δύο βιβλία που πάνε εις βάθος την κατανόηση του εαυτού και που τόσο χρειαζόμαστε στην χαώδη πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε.

Στοιχεία βιβλίου

Τίτλος: The subtle art of not giving a fuck

Συγγραφέας:  Mark Manson

Εκδόσεις: Έσοπτρον

Σελίδες:253

ΙSBN:978-960-6765-88-9

Ο Mark Manson σε αυτό το βιβλίο διαλύει τον μύθο της «υπερβολικής θετικότητας» και με εύστοχο και καυστικό χιούμορ υποστηρίζει πώς το κλειδί της συναισθηματικής υγείας προέρχεται από την κατανάλωση λαχανικών. Με άλλα λόγια με την αποδοχή των βαρετών και κοινότοπων αληθειών της ζωής όπως: «η ζωή σου, στο μεγαλύτερο μέρος της θα είναι βαρετή κι ανάξια λόγου, αλλά δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι γι’ αυτό».

 Ότι δεν μπορούμε συνέχεια να τα βλέπουμε όλα θετικά, κάποιες μέρες τίποτα δεν θα είναι ρόδινο κι αυτό είναι οκ. Τα προβλήματα εμφανίζονται για να επέλθουν αλλαγές. Δεν γίνεται πρακτικά να είμαστε πάντα αλάνθαστοι κι επιτυχημένοι. Για να μας συμβεί οποιαδήποτε αλλαγή κι επιτυχία θα πρέπει πρώτα να κάνουμε λάθος. Κι όχι ένα και δύο, αλλά πολλά λάθη. Ξανά και ξανά. Κι αυτό είναι αποδεκτό. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα προβλήματά μας, θα πρέπει να αλλάξουμε τις αξίες και τον τρόπο με τον οποίο μετράμε την επιτυχία ή αποτυχία μας.  Αν αφιερώσουμε μια στιγμή για να σκεφτούμε τι μας βασανίζει πραγματικά, το πιο πιθανό είναι πώς η απάντηση θα αφορά κάποιο είδος αποτυχίας. Το να είναι κανείς μέτριος, έχει γίνει το νέο μέτρο της αποτυχίας. Όταν το πρότυπο της επιτυχίας σε μια κοινωνία είναι το ‘’να είσαι εξαιρετικός’’, τότε γίνεται προτιμότερο να βρίσκεσαι στο άλλο άκρο της καμπύλης από ότι να βρίσκεσαι στη μέση γιατί εκεί, αν μη τι άλλο, παραμένεις ξεχωριστός κι αξίζεις την προσοχή των άλλων. Οι άνθρωποι που αριστεύουν σε κάτι, αριστεύουν επειδή κατανοούν ότι δεν είναι ήδη άριστοι, – είναι μέτριοι- και μπορούν να τα καταφέρουν πολύ καλύτερα.  Είσαι πρόθυμος να αποτύχεις; Τότε σίγουρα θα γίνεις επιτυχημένος. Απλά, κατανοητά και όμορφα για να πάμε μετά στα πιο βαριά θέματα του επόμενου βιβλίου.

Στοιχεία βιβλίου

Τίτλος: Βάλε τον εαυτό σου πρώτο

Συγγραφέας:  Emma Reed Turell

Εκδόσεις: Διόπτρα

Σελίδες:310

ΙSBN:978-960-653-615-1

Το ξέρατε ότι η επιθυμία να ευχαριστούμε τους γύρω μας είναι μια συμπεριφορά που μας εξασφαλίζει τον έλεγχο κρυμμένη πίσω από μια μάσκα ψεύτικης γεναιοδωρίας; Όλοι λίγο πολύ διαθέτουμε έναν από τους τύπους που αναλύει η Emma Reed Turell.

Ο Κλασικός τύπος
Περηφανεύονται για την ικανότητά τους να κάνουν τα πάντα σωστά, να επιλέγουν το ιδανικό δώρο γενεθλίων ή να διοργανώνουν το τέλειο πάρτι. Σίγουρα είναι πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν και ένα τμήμα της ανταμοιβής τους είναι η εκτίμηση και ο έπαινος που εισπράττουν από τους ανθρώπους που ευχαριστούν.

Ρωτήστε τους τι θέλουν οι ίδιοι και θα σαστίσουν. Η στιγμή που νιώθουν ότι είναι ξεχωριστοί για κάποιον άλλον είναι πιο σημαντική από οτιδήποτε θα μπορούσαν ποτέ να ελπίζουν ότι θα έδιναν στον εαυτό τους.
Η αυτοεκτίμησή τους εξαρτάται από την «εκτίμηση των άλλων» και νιώθουν αρκετά καλοί μόνο αν το λένε οι άλλοι.
Ο τύπος Σκιά
Οι τύποι Σκιά ζουν για να υπηρετούν τους «ισχυρούς» ανθρώπους, αυτούς που φαινομενικά είναι πιο σημαντικοί και πιο άξιοι για την προσοχή του κόσμου.
Μερικές φορές ο ανταγωνισμός για τον τίτλο του καλύτερου φίλου γίνεται πιο σημαντικός από την ίδια τη φιλία, και ο ζηλιάρης τύπος Σκιά μπορεί πολύ γρήγορα να γίνει παρανοϊκός και καταστροφικός. Όταν κάποιος προσφέρεται να σας δώσει το παλτό του, αυτός πρέπει να σας προσφέρει εθελοντικά ένα νεφρό. Γι’ αυτόν είστε περισσότερο βραβείο παρά άνθρωπος, και μπορεί να νιώθετε περισσότερο τρόπαιό του παρά φίλος του.

Ο Ειρηνοποιός
Η επιθυμία να ευχαριστούμε τους άλλους μερικές φορές μπορεί να έχει περισσότερη σχέση με τον φόβο μήπως κάνουμε λάθος παρά με την επιθυμία να κάνουμε το σωστό. Ο Ειρηνοποιός είναι το παράδειγμα του ατόμου το οποίο λειτουργεί κυρίως σύμφωνα με τη νοοτροπία «μη δυσαρεστείς κανέναν».
Οι άνθρωποι αυτοί έμαθαν να κατευνάζουν και να εξευμενίζουν πνεύματα ή να θάβουν τα δικά τους συναισθήματα για να μην προκαλούν εχθρική αντίδραση.


Ο Αντιστασιακός
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που δεν θεωρούν τον εαυτό τους άτομο που θέλει να ευχαριστεί τους άλλους. Είναι ο άνθρωπος που δεν αντέχει να δυσαρεστείται ο άλλος μαζί του αλλά, αντίθετα με τα αλλά προφίλ, υψώνει άμυνες όταν συνειδητοποιεί πως δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να κάνει αυτό που χρειάζεται για να εισπράττει μια ευνοϊκή αντίδραση.

Ανίκανος να συμπεριφέρεται με έναν τρόπο αρκετά ευχάριστο ώστε να αποφεύγει την κριτική ή την απόρριψη, η μοναδική άμυνα του Αντιστασιακού είναι να φεύγει από το παιχνίδι. Μπορεί να μη φαίνονται σαν τους πιο παραδοσιακούς τύπους ανθρώπων που θέλουν να ευχαριστούν τους άλλους, αλλά έχουν την ίδια παθολογική αντίδραση στην πίεση να ευχαριστούν.

 Όποια κι αν είναι η σχέση σας με την επιθυμία να ευχαριστείτε τους άλλους, θα διαβάσετε παραδείγματα ανθρώπων από τα τέσσερα προφίλ και θα ανακαλύψετε τα μαθήματα που έμαθαν και τα οποία τους βοήθησαν να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους και τους έδωσαν τα εφόδια για να δημιουργούν πιο αυθεντικές και ικανοποιητικές σχέσεις. Αν μάλιστα έχετε συνειδητοποιήσει ότι είστε από τους ανθρώπους που δεν έθεσαν ποτέ τα όρια τους και καταπατούνται συνεχώς από το περιβάλλον τους, τότε έχω να σας δηλώσω ότι αυτό το βιβλίο θα σας μάθει ότι ποτέ δεν είναι αργά, εγώ το ανακάλυψα στα σαράντα για παράδειγμα.