Γράμμα στον 7χρονο Μάριο

Για αρχή, σου αποδίδω τα εύσημα για τις μουσικές σου επιλογές, παρά την ηλικία σου. Να ‘ναι καλά τα αδέρφια σου. Τα αδέρφια μας, δηλαδή. Έχει βέβαια πολλή πλάκα να σε βλέπω να στήνεσαι με τις ώρες μπροστά στο MAD περιμένοντας πώς και πώς να παίξει εκείνο το βίντεο κλιπ των U2 με το τεράστιο αεροπλάνο που περνάει πάνω από το συγκρότημα. Αν σου πω ότι εγώ το βλέπω όποτε θέλω, πατώντας μερικά κουμπιά, θα με πιστέψεις;

Μη θυμώνεις. Είσαι και ανυπόμονος. Στο επόμενο Juke Box θα κερδίσει το Beautiful Day, αφού τώρα βγήκε και αρέσει πολύ στον κόσμο. Και, προς Θεού, μη στείλετε κανένα μήνυμα να ψηφίσετε. Ο μπαμπάς δεν έχει λεφτά για πέταμα.

Μιας και το ανέφερα. Επειδή σε βλέπω που αγχώνεσαι και τρέχεις κάθε μεσημέρι στο δωμάτιο που κοιμάται ο μπαμπάς να δεις αν αναπνέει, για αρχή χαλάρωσε και κοιμήσου ήσυχος. Ο μπαμπάς, παρά τη χαζομάρα που κάνει με το τσιγάρο, δεν έχει σκοπό να σε αφήσει και δεν θα το κάνει. Αν μπορείς όμως πέρνα όμορφο και πολύ χρόνο μαζί του γιατί δεν ξέρεις και δεν πρέπει να ξέρεις μέχρι πότε θα αναπνέει. Ευτυχώς γυρίζει νωρίς από τη δουλειά και έχεις ευκαιρία που άλλα παιδάκια δεν έχουν. Ξέρω ότι είσαι μικρούλης και δεν το καταλαβαίνεις, αλλά πρέπει να γνωρίζεις ότι ο μπαμπάς δεν θα είναι για πάντα εκεί, όσο σκληρό και αν σου ακούγεται. Είπαμε να ηρεμήσεις, αλλά μην το παρακάνεις. Ροζ συννεφάκια δεν υπάρχουν.

Ξέρεις, λοιπόν, τι λέει το τραγούδι που ακούς; Πολύ λογικό να νομίζεις ότι μιλάει για μία όμορφη ημέρα, με ωραίο καιρό και ήλιο. Επτά χρονών είσαι. Αλλά στην πραγματικότητα το τραγούδι σου λέει κάτι που πρέπει να θυμάσαι για πάντα. Ότι στη ζωή μας, ό,τι και αν μας λείπει, ό,τι και αν μας συμβαίνει, πρέπει να χαιρόμαστε με τα λίγα πράγματα που έχουμε και να μην ψάχνουμε τα πολλά. Γι’ αυτό σου είπα ότι πρέπει να χαίρεσαι την κάθε σου στιγμή με τον μπαμπά, με τη μαμά, με τα αδέρφια σου και να μην γκρινιάζεις όταν η μαμά σου φτιάχνει φακές. Γιατί, θα έρθει και η μέρα που θα το παίζεις αθλητής και θα της ζητάς να φτιάχνει φακές. Ναι, γέλα.

Θα έρθουν στιγμές στη ζωή σου που θα χάσεις και θα σου λείπουν διάφορα. Πρέπει να θυμάσαι όμως ότι ακόμη και όταν τα πράγματα δεν θα πηγαίνουν τόσο καλά, υπάρχουν τόσα άλλα για τα οποία θα πρέπει να νιώθεις χαρούμενος. Να τα απολαμβάνεις. Μην κάνεις τα λάθη που έκανα και κάνω εγώ.

Α, και οι ήττες του Παναθηναϊκού δεν θα είναι πια σημαντικές. Άσε που θα είναι και τόσες πολλές όταν θα μεγαλώσεις, που δεν φαντάζεσαι. Ποιο Champions League, ρε, πλάκα μου κάνεις; Καλόμαθες, βλέπω. Πάμε στοίχημα ότι θα παίζουμε με τον Ολυμπιακό και εσύ θα βλέπεις αγγλικό ποδόσφαιρο;

Κάτι ακόμη. Μικρέ, παρατηρώ ότι εκείνο το φιλαράκι σου τον Μπα άρχισες να το ξεχνάς. Ή, μάλλον, δεν τον ξεχνάς, τον διέγραψες τελείως σα να μην υπήρξε ποτέ. Αν σου πω ότι σήμερα, στα 29 μου (28 ΒΑΣΙΚΑ!), κάνω παρέα με τον Μπα όπως ακριβώς έκανες εσύ, τι θα μου πεις; Αλήθεια σου λέω. Του μιλάω, του λέω τα προβλήματά μου. Ο καλύτερός μου φίλος είναι. Πραγματικά… φανταστικός!