ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΣΟ ΠΛΟΥΜΗ
tasos@streetmagazine.gr

5 λεπτά μου πήρε να το ξεπεράσω, καθώς τα πάντα είναι πολιτική, ειδικά στην Ελλάδα, που όλοι ξέρουν για όλα καλύτερα από όλους τους άλλους. Τσακωνόμαστε από το πρωί ως το βράδυ σε τραπέζια, καφενεία, κινητά, διαδικτυακούς τοίχους, λεμέ την απόβαρα μας η οποία πλέον ακούγεται σε διευρυμένο κοινό, αποτελώντας -όπως έλεγε ο Εκο-, την εισβολή των ανόητων (ηλίθιων θα έπρεπε να πω αλλά ας οψεται).

E

χω μια άποψη χρόνια, που δεν τη λέω σε πολύ κόσμο γιατί πάντα παρεξηγούμαι, ότι καθώς μεγαλώνουμε φαίνεται ξεκάθαρα ότι αντιμετωπίζουμε, ως σύνολο, τις συνέπειες ενός συλλογικού λειτουργικού αναλφαβητισμού. Ναι, ξέρω τον ορισμό, δεν είναι τόσο ότι δεν μπορούμε να διαβάσουμε, η να γράψουμε, αλλά φαίνεται ότι αδυνατούμε να αντιληφθούμε τι διαβάζουμε η τι γράφουμε, και να το συνδέσουμε με τα πραγματικά δεδομένα της πραγματικής πραγματικότητας.

Αυτό γίνεται σαφές με την αδυναμία διαχείρισης των «γκρίζων» ζωνών του διαλόγου. Όταν λειτουργείς με το δίπολο άσπρο – μαύρο, σωστό – λάθος, καλός – κακός, είναι πιο δύσκολο να καταλάβεις ότι ουδείς αναμάρτητος, και ότι αυτό το σύνολο συμπεριλαμβάνει και εσένα.

Το να μιλάει κάποιος για τους Παλαιστίνιους δεν τον κάνει τρομοκράτη, το να είναι κατά αυτού του τερατουργήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν τον κάνει αναρχοκατσαπλια ούτε εθνικιστή (ούτε καν πατριώτη εδώ που τα λεμέ), δε χρειάζεται να αντιπαθείς τον Τσίπρα επειδή είσαι δεξιός και να καταπίνεις την πιο διεφθαρμένη διακυβέρνηση στην ιστορία της Ελλάδας, το αόρατο χέρι της αγοράς δεν θα κάνει τίποτα παραπάνω από το να μπει εκεί που δε βλέπει φως.

Από την άλλη ο POTUS δεν έπαθε Γκορμπατσόφ, ο ΣΥΡΙΖΑ και την προηγουμένη φορά που ήταν αντιπολίτευση δεν κατάφερε να αναχαιτίσει τίποτα από τη μνημονική λαίλαπα, ναι το κίνημα πρέπει να αναβαθμίσει τη μουσική επένδυση στις πορείες του, η πρώτη φορά Αριστερά απέτυχε με βάση τους στόχους της, στην πραγματική ζωή πρέπει να συνδιαλλαγείς με το Κεφάλαιο, ο Γιάννης γράφεται με δυο Ν.

Ουδείς αναμάρτητος.

Δεν είναι η δικαίωση του ad hominem, αυτά ανήκουν στην τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο, ούτε ακροκεντρωα άποψη ίσων αποστάσεων. Να έχεις γνώμη και να παίρνεις θέση, όλοι έχουν αυτό το δικαίωμα -και υποχρέωση αν με ρωτάς- αλλά πρέπει να έχεις όλα τα δεδομένα, τα σωστά δεδομένα, και να αποδέχεσαι και τις συνέπειες αυτών. ΜΕΤΚΑ υπερασπίσου το.

Τις πταίει?

Τo φαινόμενο των social media μας που έχει κάψει τον εγκέφαλο με την ακατάσχετη ροή πληροφορίας? Τα κανάλια που μας βομβαρδίζουν καθημερινά με τόνους κινδυνολογίας, προπαγάνδας, ακατάσχετης βλακείας και lifestyle? Η ξεφτιλισμένη έννοια που λέγεται Παιδεία και Εκπαίδευση στην Ελλάδα (που έχουμε χάσει το λογαριασμό από τις «μεταρρυθμίσεις» που φέρνει κάθε υπουργός, κάθε κυβέρνησης)? Ο υπερκαταναλωτισμός και το καπιταλιστικό σύστημα? Η Νέα Τάξη Πράγματων, η ο ΜπιλΓκεη με τα τσιπακια του και τα εμβόλια 5G? Οι Εβραίοι και οι Ιλλουμινατοι που μισούν την ελληνική ψυχή? Η Trap?

Ο κακός μας ο καιρός?

Αναπάντητα ερωτηματικά, «τροφή για σκέψη» πρέπει να πω να φανώ και λίγο ψαγμένος, στα 37 μου είμαι στέλεχος σε πολυεθνική και ο Σοπενχάουερ από το Μενίδι θα μου πει γιατί να μιλάω για Αριστερά και να μη στηρίζω την κυβέρνηση της επιχειρηματικότητας (αυτή που χέζει τον ΠΘ ντε), και είναι πλέον δύσκολο να κάτσω να εξηγήσω πράγματα εν μέσω όλης αυτής της φασαρίας.

Δε σταματάω παρόλα αυτά, είναι και κάπως εθιστικό να μην τα παρατάς. Οπότε καταλήγουμε στην ατομική ευθύνη του Κουλισταν, και αυτό είναι και το κοινωνικό μήνυμα αυτού του πονήματος – ξεσπάσματος.

Καλό είναι να διαβάζουμε, να ξεστραβωνόμαστε, να μελετάμε, να παίρνουμε θέση, να ψηφίζουμε, να συζητάμε και ας διαφωνούμε, να μην επαναλαμβάνουμε το ποιηματάκι της κομματικής τεκμηρίωσης, να μην αφήσουμε αυτό που λεμέ πολιτική στον όχλο για να φωνασκεί με τη μύτη έξω από τη μάσκα (αν με εννοείτε).

Είναι ο μονός τρόπος ο δημόσιος διάλογος να γίνει διάλογος ξανά και όχι ένα συνονθύλευμα από ατέρμονους μονολόγους ηλίθιων (η πουλημένων ακροκεντρωων αυλικών με επίχρισμα σοβαρότητας). Ο μονός τρόπος να μην ξανακάνουμε χώρο στον ολοκληρωτισμό, ο μονός τρόπος να αναχαιτίσουμε την εισβολή των ανόητων. Ο μόνος τρόπος να γίνει το χαλιφάτο των Βλακανίων που ζούμε μια σύγχρονη και προοδευτική πραγματικά -και πραγματική- κοινωνία

Αυτά τα πρόχειρα…

Grapse kati cover
cookies

This website uses cookies not only for your best possible experience, but also because we love them...