Βίκυ Καρατζόγλου “Μαζί θα φύγουμε καρδιά μου”

Σε μια περίοδο που οι άνθρωποι έχουν μάθει να σιωπούν και να μην αμφισβητούν, η Βίκυ Καρατζόγλου επιλέγει με την τέχνη της αλλά και τη στάση της στη ζωή, να βρεθεί απέναντι από όσα την καταπιέζουν.

Στο τεύχος αυτό μας συστήνει τη νέα της συνεργασία με την Μαρία Παπαγεωργίου και τον Σταύρο Σταύρου, ενώ μας προετοιμάζει και για το νέο, επερχόμενο δίσκο της.

1.Το τραγούδι του Σταύρου Σταύρου και της Μαρίας Παπαγεωργίου, “Μαζί θα φύγουμε καρδιά μου” δημιουργήθηκε κατά την περίοδο της καραντίνας ή προϋπήρχε; Σε τι φάση σε βρήκε εσένα αυτό το κομμάτι;

Το τραγούδι της Μαρίας και του Σταύρου  ήρθε πριν δυο χρόνια περίπου, λίγο πριν την καραντίνα.
Η ίδια πίστευε πως έπρεπε να το τραγουδήσω εγώ γιατί θα του έδινα με τη φωνή και τον χαρακτήρα μου την αύρα που του ταιριάζει.
Όταν το ακούσαμε με τον παραγωγό μου, απλά νιώσαμε και οι δυο τι εννοούσε, χαμογελάσαμε και αμέσως καταλάβαμε πως είναι όντως ένα τραγούδι για μένα.
Με όσα βίωσα μέσα στην καραντίνα, βλέποντας τα αποτελέσματα του εγκλεισμού στα ζευγάρια, όλη την πίεση και τη δυσκολία των περιστάσεων, ένιωσα την ανάγκη να κυκλοφορήσουμε αυτό το τραγούδι.
Το “ξεσκαρτάρισμα” , η σημαντικότητα αυτών που επιλέγουμε να έχουμε γύρω μας, η ανάγκη να βγούμε έξω, να ανασάνουμε, να ταξιδέψουμε χωρίς να φοβόμαστε να αφήσουμε πίσω μας τα κεκτημένα, τις προκαταλήψεις και να πάμε παρακάτω με μια αισιοδοξία, είναι όσα ένιωσα ερμηνεύοντας αυτό το τραγούδι.

2.Δίνεις μεγάλη προσοχή στη δημιουργία των video clip που συνοδεύουν τα τραγούδια σου. Μίλησέ μας για το concept της νέας κυκλοφορίας, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Τηλιόπουλου και σενάριο Αντώνη Θυσιάδη.
Πως και γιατί επέλεξες τους συγκεκριμένους πρωταγωνιστές;

Τα τραγούδια που επιλέγω να ερμηνεύσω, εκφράζουν πάντα, πράγματα που έχω μέσα μου και που υποστηρίζω μέσα από τη μουσική. Είναι το μικρό πετραδάκι που προσπαθώ να βάλω για να υπάρχει ένας καλύτερος κόσμος για την κόρη μου και τη γενιά που έρχεται.
“Μαζί θα φύγουμε καρδιά μου” λέει το τραγούδι και εμείς αποφασίσαμε να δείξουμε πως φτάνοντας στον προορισμό που αποφασίζουμε κάθε φορά, όσα προβλήματα και αν υπάρχουν, όταν είμαστε με τον άνθρωπο μας στο τέλος η αγάπη βρίσκει τον δρόμο και νικάει. Μια αγάπη σε οποιαδήποτε μορφή της, χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς χρώματα, χωρίς στερεότυπα. Θέλω να θεωρείται κάποια στιγμή δεδομένο πως ο κάθε άνθρωπος ανά πάσα στιγμή  μπορεί να αγαπήσει όποιον άνθρωπο θέλει χωρίς να είναι κάτι κατακριτέο, θέλω η κόρη μου και τα παιδιά να μάθουν πως αυτό είναι το “φυσιολογικό” αν και αυτή η λέξη δεν με εκφράζει.

Ο Γιάννης Καπελέρης, η Νίκη Σερέτη, η Φωτεινή Αθερίδου, ο Κώστας Μαγκλάρας, η Γωγώ Σουμουλίδου και η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, οι πρωταγωνιστές του κλιπ μου, είναι άνθρωποι που είναι μέσα στη ζωή μου, που ενστερνίζονται όλα τα παραπάνω και που ήθελα όλη την θετική ενέργεια και στήριξη τους στην υλοποίηση αυτού του κλιπ και στην προσπάθεια να περάσουμε τα μηνύματα που είχαμε στο νου μας με τους υπόλοιπους συντελεστές. Θέλω να τους πω και από εδώ ένα μεγάλο ευχαριστώ και πάλι και πόσο τους αγαπώ.
Όπως λέει και το # που έχουμε επιλέξει #lovewins

3.Επαγγελματικά, τι ήταν αυτό που σου έλειψε όλη αυτή την περίοδο του lockdown;

Η επαφή με τον κόσμο, να τραγουδήσω  και η  διάδραση με όλους τους συνεργάτες επί σκηνής. Αυτά ήταν τα  βασικότερα, που έχουν να κάνουν κυρίως με ψυχολογικούς παράγοντες.
Μπορεί να ήμουν σε μια δημιουργική φάση λόγω του δίσκου που ετοίμαζα, αλλά αυτό δεν κατάφερε να καλύψει την έλλειψη επικοινωνίας και έκφρασης.
Μου έλειψε η ψυχοθεραπεία της σκηνής, να τραγουδάω την αλήθεια μου και να παίρνω απαντήσεις από την ενέργεια των ανθρώπων από κάτω.

4.Μέσα από τη στάση σου, στον τρόπο που αποδίδεις τα τραγούδια σου, ηχητικά και οπτικά, παίρνεις θέση σε καίρια κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Πιστεύεις πως ένας καλλιτέχνης οφείλει να παίρνει θέση σε όσα συμβαίνουν γύρω μας;

Μιλάς όταν δεν αντέχεις να κρατάς μέσα σου πράγματα που σε καίνε, όταν έχεις κάτι σοβαρό να πεις, όταν σχεδόν έχει γίνει η φωνή κραυγή μέσα σου, τότε μιλάς.  Όταν έχεις κάτι να πεις οφείλεις να το κάνεις και για σένα και για την κοινωνία.
Δεν μπορώ να ανεχτώ να βλέπω γύρω μου  αδικία, ρατσισμό, ανθρώπους να εθελοτυφλούν και να προσπερνάνε όσα συμβαίνουν και να σωπαίνω.
Θα έπρεπε να ξέρουν πως τα προβλήματα των άλλων πολύ σύντομα θα γίνουν και δικά τους.
Από παιδιά κάποιοι γονείς μας μαθαίνουν να «μη μπλέκουμε», να φεύγουμε μακριά από «το πρόβλημα» μήπως και μας κατηγορήσουν. Ευθυνόφοβοι πάντα στις σχέσεις μας και σε όλα μας.
Κάπως έτσι μεγάλωσα στην ελληνική επαρχία αλλά δεν το αντέχω πια αυτό. Προσπαθώ να μεγαλώσω το παιδί μου χωρίς παρωπίδες και να του μάθω πως το σημαντικότερο πράγμα όταν μεγαλώσει είναι να νιώθει ευτυχισμένη. Συχνά μπροστά μας συναντάμε δυσκολίες άλλες πάλι τοίχο.
Μιλάμε για το  δικαίωμα στη σεξουαλικότητα, για το δικαίωμα στο να αποφασίζει για το σώμα της και για τη ζωή της και αυτή έρχεται αντιμέτωπη με ερωτήσεις γι’αυτήν αυτονόητες που τη θυμώνουν. «Υποστηρίζεις τους γκέι;», «οι γκέι καίνε τις σημαίες, είναι κακοί δεν το ξέρεις;». Ήταν κάποιες τελευταίες ερωτήσεις  που της έγιναν και αυτή γέλασε για να μη φωνάξει. Ερωτήσεις από παιδιά που σίγουρα απλά τους φυτεύτηκαν στο μυαλό.
Γιατί πρέπει να συζητάμε για τα αυτονόητα το 2021; Γιατί δεν κοιτάμε να λύσουμε αυτά που έχουμε μέσα μας, γιατί προσπαθούμε να λερώσουμε τις ψυχές των παιδιών μας με τις δικές μας προκαταλήψεις;

5.Υπάρχει κάποιος δίσκος ή και εμφανίσεις στα σχέδιά σου;

“Τρία λεπτά και κάτι”
Ο τίτλος του νέου μου δίσκου μου που θα κυκλοφορήσει Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη. Θα κυκλοφορήσει από την  Panik records, που θέλω να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την στήριξη της σε αυτές τις δύσκολες εποχές.
Είναι μια δουλειά πολυσυλλεκτική και νιώθω πραγματικά πολύ χαρούμενη που όλοι αυτοί οι δημιουργοί εμπιστεύτηκαν τα τραγούδια τους, χωρίς αυτούς δεν θα γινόταν τίποτα.
Παραγωγός είναι ο Αντώνης Θυσιάδης, ο Δημήτρης Σιάμπος έχει κάνει την ενορχήστρωση και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Είχαμε φανταστεί έναν ήχο που κλείνει το μάτι στο λαϊκό, χρησιμοποιώντας λαϊκά και παραδοσιακά όργανα χωρίς μπουζούκι, με μια πιο φρέσκια, σημερινή  ματιά.