Stay in Touch
In case you want to send or ask something
info@streetmagazine.gr
Στις 17 Ιουνίου, 26 μέρες μετά τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που τερμάτισε τον πόλεμο των ένδεκα ημερών (10η-21η Μαΐου) ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς, το Ισραήλ εξαπέλυσε νέους βομβαρδισμούς εναντίον εγκαταστάσεων της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας. Σύμφωνα με το ισραηλινό υπουργείο εσωτερικών η επίθεση αυτή είναι απάντηση στα πυρά πυροβόλων της Χαμάς, εναντίον της επικράτειας του Ισραήλ με πιθανότερο σενάριο την έναρξη νέων εχθροπραξιών ανάμεσα στις 2 πλευρές. Στις εχθροπραξίες του Μαΐου υπήρξαν 260 νεκροί Παλαιστίνιοι στην εδώ και 15 χρόνια αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας, ενώ στο Ισραήλ οι νεκροί ήταν 13. Παρά το γεγονός πως στη Γάζα οι απώλειες ήταν τροματκικές η Χαμάς για μία ακόμα φορά χαρακτηρίστηκε από το Ισραήλ, την Ε.Ε. , τις Η.Π.Α. και τον Ο.Η.Ε αλλά και την ελληνική κυβέρνηση ως τρομοκρατική οργάνωση.
Γιατί όμως η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση;
Αρχικά έχει σημασία να παραθέσουμε τα κύρια χαρακτηριστικά της Χαμάς ως πολιτική και στρατιωτική οργάνωση. Η Χαμάς είναι ισλαμική ένοπλη πολιτική οργάνωση με θέση της την Γάζα. Στη διακήρυξη της, η Χαμάς περιγράφει πως η δημιουργία του κράτους της Παλαιστίνης θα προκύψει μέσα από σύγκρουση με το Ισραήλ Αυτή η σύγκρουση είναι οπολιτική και αντισιωνιστική και όχι αντισημιτική. Η Χαμάς έχει επίσης εκτεταμένα κοινωνικά προγράμματα και έχει αποκτήσει δημοτικότητα στην παλαιστινιακή κοινωνία με τη δημιουργία νοσοκομείων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, βιβλιοθηκών και άλλων υπηρεσιών στη Λωρίδα της Γάζας αλλά και τη Δυτική Όχθη. Η Χαμάς έχει ως υπέρτατο στόχο με την πολιτική της ιδεολογίας την δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους, ερχόμενη σε πλήρη αντίθεση με τα κοσμικά κόμματα της Οργάνωσης για την Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης και την Φατάχ. Η πολιτική της Χαμάς, έχει βρει ένα δεκτικό ακροατήριο μεταξύ των Παλαιστινίων καθώς πολλοί αντιλαμβάνονται την της Φατάχ ως διεφθαρμένη και αναποτελεσματική, και οι υποστηρικτές της Χαμάς την θεωρούν ως κίνημα «ένοπλης αντίστασης» για την υπεράσπιση των Παλαιστινίων από την ισραηλινή κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών.
Οι Παλαιστίνιοι λοιπόν και κυρίως οι κάτοικοι της Γάζας αντιμετωπίζουν τα κατασταλτικά μέτρα του Ισραήλ εναντίον τους, που αφορούν την καθημερινότητα τους. Ένα ακόμα σοβαρό ζήτημα που δείχνει τις δυσκολίες που επιφέρει η ισραηλινή κατοχή στους Παλαιστίνιους αποτελεί η σοβαρή έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος στην Λωρίδα της Γάζας. Εδώ και πολλά χρόνια οι κάτοικοι της Γάζας είχαν ρεύμα για περίπου οχτώ ώρες τη μέρα. Οι περισσότεροι κάτοικοι, είχαν γεννήτριες που καίγανε βενζίνη ενώ άλλοι χρησιμοποιούσαν μεγάλες μπαταρίες για να μπορούν να χρησιμοποιούν τις βασικές οικιακές συσκευές και κάποιοι ελάχιστοι, πιο προνομιούχοι, κατείχαν συλλέκτες ηλιακής ενέργειας. Εκτός από την έλλειψη ενέργειας, οι κάτοικοι της Γάζας έχουν να αντιμετωπίσουν και σοβαρότατες ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης, καθώς ο πλήρης αποκλεισμός της περιοχής συνεχίζεται εδώ και 15 χρόνια. Επίσης πρέπει να αναφερθεί πως συχνά το Ισραήλ απαντά με δυσανάλογο τρόπο στην εκτόξευση ρουκετών από την Γάζα. Το σύνηθες παράδειγμα είναι η ισραηλινή πολεμική αεροπορία και ο στρατός ξηράς να βομβαρδίζουν περιοχές στη Λωρίδα της Γάζας με το επιχείρημα την εκτόξευση αυτοσχέδιας ρουκέτας προς το Ισραήλ. Η Χαμάς από την άλλη πλευρά υποστηρίζει ότι το Ισραήλ χρησιμοποιεί το επιχείρημα της ασφάλειας ως μηχανισμό προπαγάνδας ώστε να δικαιολογήσει τις επιθέσεις. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Γάζα αποτελεί μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του κόσμου και ότι οι ισραηλινές επιθέσεις έχουν θύματα, κυρίως πολίτες.
Γιατί ανισιωνισμός και όχι αντισημιτισμός.
Μετά το ολοκαύτωμα, το σιωνιστικό επιχείρημα έχει ως εξής: Εφόσον οι Εβραίοι ήταν τα θύματα του ολοκαυτώματος, έχουν το δικαίωμα να εποικίσουν την Παλαιστίνη και να ιδρύσουν εκεί ένα εβραϊκό κράτος εποίκων. Βέβαια, το γεγονός ότι οι Εβραίοι σφαγιάστηκαν, δεν δίνει στους σιωνιστές το δικαίωμα να κλέψουν την πατρίδα κάποιου άλλου και να σφαγιάσουν τον παλαιστινιακό λαό στο όνομα των δικών τους δεινών.. Έτσι ο αντισιωνισμός κυρίως αντιτίθεται στην πολιτική ιδεολογία του σιωνισμού, ένα κίνημα που επιμένει σε όλες τις πολιτικές του εκφάνσεις να δίνει προτεραιότητα στα δικαιώματα των Εβραίων εις βάρος των Παλαιστινίων που ζουν, στην πατρίδα τους.
Σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο όπου το μίσος είναι εμφανές παντού. Αν οι αντισημίτες παρουσίαζαν τους Ισραηλινούς σαν προαγωγούς της διαφθοράς, σαν τραπεζίτες που ελέγχουν τον κόσμο, τότε οι Άραβες και οι μουσουλμάνοι σήμερα παρουσιάζονται σαν να έχουν τον έλεγχο της αγοράς πετρελαίου και των οικονομικών αγορών και από την άλλη σαν προαγωγοί του μίσους και της μισαλλοδοξίας και της διαφθοράς των πολιτισμένων χριστιανικών και εβραϊκών κοινωνιών και σαν βίαιοι τρομοκράτες.
Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν, είναι βέβαιο πως η σύγκρουση ανάμεσα σε Παλαιστίνιους και Ισραήλ θα συνεχιστεί διότι ούτε οι Παλαιστίνιοι, ακόμα και αν χαρακτηρίζονται τρομοκράτες ούτε και κανείς άλλος λαός δεν μπορούν να δεχθούν μία λύση που θα τους στερεί στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, μεταξύ των οποίων το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση το οποίο αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο.
Κλείνοντας λοιπόν, πρέπει να τονιστεί πως δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις για την λύση του παλαιστινιακού ζητήματος. Είτε μιλάμε για την δημιουργία ενός ανεξάρτητου, ελεύθερου και αδιαίρετου παλαιστινιακού κράτους, στα προ του 1967 σύνορα του, είτε μιλάμε για τον πλήρη αφανισμό του παλαιστινιακού λαού. Το απόσπασμα που ακολουθεί από τον Ισαάκ Ντόιτσερ στο βιβλίο του ″ Ο μη εβραϊκός Εβραίος″ συνοψίζει με τον καλύτερο τρόπο και το πρόβλημα και την λύση του:
″Ελπίζω ότι μαζί με άλλα έθνη, οι Εβραίοι θα μάθουν τελικά – ή μάλλον θα επανακτήσουν τη συνείδηση – για την ανεπάρκεια του έθνους κράτους, και ότι θα βρουν τον δρόμο τους πίσω στην ηθική και πολιτική κληρονομιά, που η μεγαλοφυΐα των Εβραίων, που έχουν υπερβεί τον εβραϊσμό (Σπινόζα, Μαρξ, Λούξεμπουργκ, Χάινε, Φρόυντ, Αϊνστάιν, Τρότσκι) μας έχει αφήσει, δηλαδή το μήνυμα της καθολικής ανθρώπινης χειραφέτησης″.
In case you want to send or ask something
info@streetmagazine.gr
