Θοδωρής Μαυρογιώργης “Πρώτη του Μάη”

T

α έχουμε πει και θα τα λέμε μέχρι να μην χρειάζεται πια. Εκεί έξω υπάρχουν νέοι καλλιτέχνες με πλούσιο και ουσιαστικό υλικό. Το αν ακούγονται στα ραδιόφωνα είναι μια άλλη συζήτηση όπου σίγουρα δε θα γίνει εδώ.

Σε αυτή τη στήλη, ανάμεσα σε πολλά – ευτυχώς- νέα τραγούδια που κυκλοφορούν κάθε μήνα, επιλέγουμε ένα και το παρουσιάζουμε μέσα από τα λόγια του ίδιου του ερμηνευτή του, εν προκειμένω.

Ο Θοδωρής Μαυρογιώργης, λίγο μετά τα «Ψάρια» και το «Πόσο άντρας είσαι» παρουσιάζει  την «Πρώτη του Μάη» σε στίχους και μουσική του Κου Κ. Κάπου ανάμεσα σε λουλούδια, μάσκες, χαλάρωση των μέτρων, άγχη και διαφωνίες πάνω σε θέματα για τα οποία δεν έχουμε απολύτως καμία ιδέα, έρχεται αυτό το τραγούδι, και μας προκαλεί να «διαλέξουμε πλευρά».

Τώρα που ο καλλιτεχνικός χώρος έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ, τραγούδια με κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο, μας παρουσιάζεις την “Πρώτη του Μάη”. Πως αντέδρασες όταν ήρθες για πρώτη φορά σε επαφή με αυτό το τραγούδι του Κυρίου Κ;

Νομίζω πως αυτόματα το τραγούδι όταν το άκουσα στο στούντιο του Κου Κ με σήκωσε από την καρέκλα μου, τουλάχιστον 2-3 εκατοστά. Αυτό που θεωρητικά πρέπει να κάνει η μουσική και ο στίχος. Να μας ξεβολεύει. Ο Θοδωρής (Κος Κ) είναι ένας καλλιτέχνης που θαυμάζω χρόνια και εμπιστεύομαι 100% την αισθητική του, οπότε στις πρώτες μας συζητήσεις που αφορούσαν τα πάντα, από μουσική μέχρι πολιτική, ήξερα πως κάποια στιγμή θα έρθει η «Πρώτη του Μάη». Είμαι πολύ χαρούμενος με αυτό το τραγούδι γιατί θεωρώ πως ο στίχος που έχει γράψει ο Κος Κ δεν είναι συνθηματολογικός χωρίς να αποφεύγει να συζητήσει το θέμα του τραγουδιού. Όταν συζητούσαμε τον περασμένο Σεπτέμβριο και επιλέγαμε ως ημερομηνία κυκλοφορίας του τραγουδιού τον Απρίλιο του 2021, παρακολουθούσαμε τα γεγονότα και τις ζυμώσεις, αλλά δεν περιμέναμε πως τόσο σύντομα θα έφτανε η στιγμή που θα έπρεπε να «ξανακουβεντιάσουμε» για κεκτημένα πολλών χρόνων πίσω, και έτσι να καταστήσουν αυτό το τραγούδι στο κέντρο της επικαιρότητας.

Τι είναι αυτό που θες να βγάλεις προς τα έξω με αυτή την ερμηνεία;

Η σκέψη μου, νομίζω, πως έτρεχε στη δωρικότητα μιας ήρεμης δύναμης. Ήρεμης, αλλά δύναμης δε. Κάτι σαν ένα ελαφρύ καμπανάκι, σε όλους εμάς που παρακολουθούμε, διατηρούμε την ψυχραιμία μας κι έχουμε στο νου μας παράλληλα το Σικάγο, τη Θεσσαλονίκη και την Καισαριανή, και όχι μόνο τα λουλούδια που σηματοδοτούν την έναρξη του μήνα Μάιου. 

Έχεις αποδείξει από την έως τώρα πορεία σου ότι οι μουσικοί περιορισμοί είναι για να σπάνε. Πιστεύεις πως μπορεί ένας καλλιτέχνης να εγκλωβιστεί σε ένα μουσικό ύφος και είδος το οποίο ίσως να μην τον εκφράζει;

Είναι μια σκέψη που ομολογώ πως με έχει ταλαιπωρήσει αρκετές φορές και πολλές ώρες. Κατέληξα, εν τέλει, πως εφόσον όλοι μιλάνε-μιλάμε για τέχνη χωρίς όρια, για ποιο λόγο εμείς να πρέπει να την καλουπώσουμε σώνει και ντε; Το μόνο πράγμα που νιώθω ως σίγουρο, είναι πως κάθε φορά πρέπει να νιώθεις όμορφα και πως μπορείς να κοιμηθείς ήσυχος το βράδυ με τη μουσική και το στίχο που έχεις επιλέξει να τραγουδήσεις, ανεξάρτητα με την κατηγοριοποίηση του είδους της μουσικής που θέλει να κάνει ο καθένας. Οι επιλογές μας και ο τρόπος σκέψης, μας εγκλωβίζουν, ούτε η μουσική, ούτε το είδος.